ارسال شده توسط محمدامیرتوحیدی در 89/2/14:: 10:10 عصر
|
سوگند به انجیر
|
از جمله آثار معنوی بعثت پیامبران پیشرفت فرهنگ و تمدن بشری است و پیامبران،بزرگترین قهرمانان مبارزه در عرصه خرافات و عقاید نادرست و بی خردانه انسان هستند.همزمان با ظهور پیامبر خاتم(ص) شبه جزیره عربستان از عقب مانده‌ترین تمدنهای بشری به شمار می‌آمد.علم و فرهنگ،در میان مردم این سرزمین جایگاهی نداشت و برخی آداب و رسوم قبیله‌ای و نیز جنگ،غارت،سوارکاری و ستایش شراب و زنان بی عفت،به عنوان معشوقه‌های محافل لهو ولعب،تنها چیزی بود که با ستایش و نکوداشت قبایل عرب روبرو می‌شد.
بعثت پیامبر اعظم(ص) رساتخیز بزرگی را در صحنه‌های فرهنگی و اجتماعی رقم زد.این انقلاب،در روزگاری رخ داد که «جامعه جاهلی» در اعماق دریای‌ِ جهل فرو رفته و جهالت بر ابعاد گوناگون اندیشه آنان سایه افکنده بود.آنها درختان را شرّ‌آفرین و پلید می‌دانستند،از این رو،به گمان خود، برای دور ماندن از آزار و شومی درختان برخی از آنان را می‌پرستیدند؛ چرا که آنان توان فهم چرایی برخی ویژگی‌های درختان را نداشتند و نمی‌توانستند به علت‌های آن دست یابند. آتش گرفتن چوب‌ها و لانه کردن برخی از مارهای خطرناک میان برخی از درختان‌و بوته‌ها و غیره از جمله پدیده‌هایی بود که در فضای جهل‌آمیز قابل تحلیل نبود. از نظر آنان،درختان دو بعد داشتندگاه منشأ خیر و برکت و گاه منشأ شرّ بودند و از آنان می‌هراسیدند و چنانچه درباره انجیر براین باور بودند که روح شر در آن قرار دارد؛زیرا مارها انجیر را دوست داشتند و در ریشه و سوارخ‌های تنه این درخت لانه می‌کردند.
قرآن کریم،در چنین فضای جهل گستر، گیاهان را ارجمند دانسته،از آنان به عنوان «رزق» و نعمت بزرگ یاد نموده و در همین راستا، به منظور توجه دادن به آنها و با توجه به عصر نزول قرآن،به برخی از آنان از جمله انجیر و زیتون قسم یاد فرموده است: وَ التِّین‌ِ وَ الزَّیتُون.وَ طُورِ سِینِین.وَ هَذَا الْبَلَدِ اْلأَمِین؛انجیر،زیتون،سرزمین مکه و کوه طور .
«تین و زیتون» در زبان عرب معنی روشنی دارند(یعنی همان دو میوه معروف).ایه متضمن چهارسوگند متناسب با هم وبیانگر دو نمونه از غذای جسم انسان است.با تامّلی در این قسم‌ها،می‌توان دریافت، انسان موجودی است که از دو جزء جسم و جان تشکیل شده که هر کدام برای بقای خود نیازمند نوعی ماده حیاتی و غذا هستند و چنانچه انسان به آنها دست نیابد،به نیستی می‌گراید.دو سوگند اول،بیانگر نمونه‌ای از غذای جسم می‌باشد و سوگند سوم و چهارم،عبارت از فرودگاه وحی و تعالیم الهی بر پیامبر اکرم(ص) و حضرت موسی(ع)است که با یادآوری فراگیری وحی و تعالیم الهی،به غذای روح انسان اشاره نموده است.نکته دیگر آنکه اسلام همچون برخی ادیان و مکاتب جهان نمی‌باشد،تنها نظر خود را متوجه روح و مسائل مربوط به آن می‌نمایند.و از جسم چشم پوشی،بلکه اسلام،هم به جسم و هم به جان و هم به دنیا و هم به آخرت توجه دارد. چنانچه در انتخاب طالوت(ع) به عنوان پادشاه بنی اسرائیل جسم او نیز موضوعیت دارد: قال اِن‌ّ اللّه اصطفاه علیکم و زادَه‌ُ بسطة‌ً فی العلم‌ِ والجسم و اللّه یؤتی مُلکَه‌ُ… .(سوره بقره،ایه 247)
همچنین قرآن کریم در مورد برخی از مؤمنان می‌فرماید: ومنهم من یقول ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی الاخرة حسنه وقنا عذاب النار (سوره بقره،ایه 201) یعنی آنان از خداوند خوبی و آسایش دو سرا (هم دنیا و هم آخرت) را خواستار می‌شوند.خوب است که در راستای سخن از اهمیت انجیر و سوگند خدا به آن،به برخی از خواص این میوه اشاره کنیم؛این میوه سرشار از پتاسیم تأمین کننده سلامتی کودکان ضعیف و کم خون و بی‌اشتها می‌باشد.کلسیم موجود در انجیر هم سازنده خون و استخوان است و هم بر نیروی اعصاب و عضلات می‌افزاید؛آهن موجود در آن جهت تأمین سوخت سلول‌ها و جذب اکسیژن و نیز مقدار مناسب مواد ازت‌دار آن در حفظ و تأمین تعادل مواد پروتئینی بدن نقش مؤثری دارد.انجیر دارای 19 تا 20 درصد از مواد قندی«لولوز» و «گلوکز» می‌باشد که به خوبی،در بدن جذب می‌شود و این در حالی است که بیماران مبتلا به دیابت و قند خون هم می‌توانند از این میوه استفاده کنند.
علامه طباطبایی(ره) می‌فرماید:خداوند در کلامش، به بیشتر آفریده‌های خود همچون آسمان، زمین، خورشید، حیات و حتی انجیر و زیتون سوگند یاد نموده؛چرا که آنها وسیله رحمت و نعمتند که ذات اقدسش به بشر ارزانی داشته است.
| |
|
